Siradan bir yalnizligin duvar kenarina sikistirilmisim; ya da ben tersmisim, tersimmis yuzlerini aydinlatan
Belki de tek bir sansi vardir herkesin.
Gerisi parlakligiyla avundugumuz yildizlarmis
Tek ruyaliktir belki hayat, ki bulutlar coktan alip goturmustur gunesi.
Simdiyse seni bekliyorum;
okudugum romandaki o kahraman gibi,
cik karsima haykir ne varsa,
sonra, sonrasinda, ben sonumuza uc nokta koyarim…
Sonra, bitecegini hep bildigin bitmeyen ask hikayeleri gibi ; zor durumda siyriklarini pansuman edecegin gune kadar sabirla sakladigin ecza dolabin sirtindaymis gibi ,kopuklu ellerinle calan kapiyi acmak gibi siradandi her sey, her sey olaganustu baslarken, bulasik suyuna karisan duslerin kadar baskalarinindi da hayat...
ve hayat burun farkiyla akti gitti.