her gun bir yerden gocmek ne iyi..
her gun bir yere konmak ne guzel..
bulanmadan,donmadan akmak ne hos..
dunle beraber gitti cancagizim
ne kadar soz varsa dune ait..
simdi yeni seyler soylemek lazim..

*mevlana celaleddin rumi









iste bunu hissetmeye bayiliyorum! evimi ozledim kokusunu ozledim denizi ozledim annemi babami odami ozledim! gidiyorum!

yasasin!



artik yorum da yapilabiliyor bloga :) bir sürü yorum vardi onlar gitti gibi gorunse de aslinda gitmedi, bi ara ekleyecegimdir..

bunun gibi bi isi yapabildigi icin bu kadar cok sevinen baska bi insan daha var midir acaba, ufacik bisey en nihayetinde ama nasiil mutlu oldum bilemezsiniz.. boyle seylerle mutlu olabilmeyi cok seviyorum :D




cok begendim blogun bu halini ama comment link'i yok.. onu da basaricam hele su sinavlari bi atlatiyim..




oyle ki, herseyden vazgecmenin esigindeyken vazgecmekten korkan ama vazgecmeyi kafasina koymus, yine de kumdan kalesini yikamayan, duyduklarina kulak asamayan, asmayi deneyen ama basaramayan, bildiklerini kendince sekillendiren carpip bolen toplayip cikaran, dinlemeyen.. oyle ki vazgecme desen olmaz, vagec desen yapamaz.. arada kalmis, kisilmis, kistirilmis.. cokca korkak, biraz cesaretli, cesaret gerektirmeyen islerin ustasi, kolay yolu secmeye meyilli, kolay yolun gayri ahlaki olduguna inanmiyor, kolay zannettigi yol cogu zaman aslinda zor olan oluyor. degistirmek istedigi cok sey var kendinde, deniyor, beceremiyor, denemis yenilmis yine denemis yine yenilmis ama daha iyi yenilemiyor.. oyle ki, istekleri var kendi bile inanmiyor gercek olacagina, nefesini tutup havaya bakiyor, yorulmus, halbuki gencecik daha.. su gunler gecsin diye geciriyor aklindan gecmeyecegine inanarak, bu gunleri upuzun yasayacak biliyor. oyle ki... basa donse, en basa, ya da o gune, ne mutluydu, ufacikti, elleri kucuktu, hava serindi, o cok mutluydu..